حس بینایی یکی از اصلی ترین و مهمترین حواس پنج گانه در انسان است. به طور کلی انسان ها 80 درصد اطلاعات محیطی خود را از طریق دیدن و حس بینایی به دست آورده و تجزیه و تحلیل می نمایند. چشم ها و بینایی مهمترین نقش را در فعالیت های روزمره انسان ها داشته و در اموراتی مانند درس خواندن، یادگیری، مشاهده فیلم، رانندگی و عشق به هم نوع، نقش مهمی ایفا می نمایند. جهان هستی بر پایه ادراک و دیدن استوار است و جهان بدون داشتن چشم و حس بینایی کاملا بی مفهوم و بی معنا خواهد بود. آیا تاکنون به این اندیشیده اید که چگونه می بینیم؟ برای دیدن و بهره مند بودن از حس بینایی، احتیاج به چندین دستگاه و زیر مجموعه می باشد که در همکاری با یکدیگر، اجسام و دنیای اطراف ما را قابل رویت نموده و ما را از داشتن حس زیبای بینایی بهره مند می سازند. در این مقاله به آنها پرداخته و در خصوص حس بینایی و نحوه رسیدن اطلاعات بینایی به مغز و پردازش آن صحبت خواهیم نمود. با ما همراه باشید.
چشم، یکی از پیچیده ترین و شگفت انگیز ترین اعضای بدن انسان است. چشم انسان از بیرون به داخل از سه لایه صلبیه، مشیمیه و شبکیه تشکیل یافته است. شبکیه، داخلی ترین و مهمترین لایه در ساختار چشم می باشد. شبکیه حساس ترین ناحیه به نور بوده و به دلیل داشتن سلول های مخروطی و استوانه ای نقش بسیار مهمی را در حس بینایی بر عهده دارد. شبکیه و بخش های مختلف آن، در پشت چشم قرار داشته و نقش بسیار مهمی در شفاف سازی تصاویر ایفا می نمایند.
شبکیه از سه بخش اصلی و بسیار مهم تشکیل یافته است.
نقطه کور به انتهایی ترین بخش شبکیه گفته می شود که عصب بینایی از آنجا شبکیه را ترک نموده و سیگنال های حس بینایی را به مغز می رساند. نور پس از عبور از قرنیه به عدسی مردمک رسیده و پس از عبور از یک ماده ژلاتینی و ژله ای شکل به نام زجاجیه به لایه شبکیه می رسد.
نور پس از عبور از چشم از سیستم عدسی چشم ها به شبکیه رسیده و پس از عبور از لایه های خارجی شبکه به سلول های استوانه ای و مخروطی موجود در شبکیه می رسد. مواد شیمیایی حساس به نور موجود در این سلول ها توانایی تجزیه شدن به ترکیبات شیمیایی را داشته و با تولید مولکول ها و ترکیبات شیمیایی، قادر به راه انداختن آبشارهای پیام رسان و دپلاریزاسیون سلول های مخروطی و استوانه ای می باشند.
امروزه تولید شبکیه چشم با استفاده از سلول های بیادی امکان پذیر شده است، این پیشرفت برای افرادی بسیار مناسب است که به هر دلیلی شبکیه چشم آنها آسیب دیده است.
پیام های حس بینایی تولید شده در سلول های مخروطی و استوانه ای به آرامی به سلول های افقی، سلول های دوقطبی و سلول های آماکرین در لایه های شبکیه رسیده و در نهایت وارد عصب بینایی می گردد.
عصب بینایی یا عصب زوج (II optic verve) یک عصب حسی است که از انتهای شبکیه خارج شده و پیام های اولیه بینایی را به مغز می رساند. سیگنال ها و یا پیام های حس بینایی شبکیه را از طریق عصب بینایی ترک کرده و پس از رسیدن به کیاسمای بینایی به طرف مقابل در مغز سیر می نمایند. مسیرهایی که حس بینایی تولید شده در عصب بینایی برای رسیدن به مغز سیر می نمایند عبارتند از: 1- سیستم قدیمی و 2- سیستم جدید. سیستم قدیمی پیام ها و سیگنال های بینایی را به مغز میانی مغز برده و سیستم جدید، این سیگنال ها را به قشر بینایی می رساند.
افرادی که به دلایل متفاوت عصب بینایی آنها مشکل پیدا کرده است و به خوبی کار نمی کند، می توانند پیوند عصب بینایی انجام داده تا بینایی آنها به حالت عادی بازگردد.
باید توجه داشت که نیمی از فیبرهای موجود در هر مسیر بینایی، پس از عبور از کیاسمای اپتیک از یک چشم و نیم دیگر از چشم مقابل مشخص می شوند. سیگنال های بینایی در مسیر بینایی قرار گرفته و خود را به هسته زانویی پشتی می رسانند. این هسته در قسمت پشتی تالاموس قرار گرفته و دارای 6 لایه به عملکردهای فیزیولوژیکی متفاوت و اختصاصی می باشد. این هسته، انتقال پیام حس بینایی به قشرهای مغزی را تسهیل نموده و میزان سیگنال ورودی به قشر مغز را کنترل می نماید. سیگنال های بینایی از این هسته ها به قشر بینایی در مغز می رسند. قشر بینایی در سطح میانی لوبهای پس سری قرار گرفته و به دو بخش قشر بینایی اولیه و ثانویه تقسیم می شود.
شما عزیزان می توانید برای کسب اطلاعات بیشتر و دقیق تر در خصوص مشکلات بینایی و راه های درمان آن به متخصص عمل لازک و لیزیک و بلفاروپلاستی سایت دکتر پورمازار مراجعه فرمایید.