نزدیکبینی، آستیگمات و پیرچشمی جزء عیوب انکساری چشم هستند. برخی از افراد ترجیح میدهند به جای استفاده از لنز و عینک عیب چشم خود را با عمل چشم رفع کنند. لیزیک و لازک در واقع 2 روش از روشهای عمل چشم هستند که هرکدام عوارض، فواید و کاربردی دارند. پزشک با توجه به این موارد و شرایط بیمار یکی از روشها را پیشنهاد میکند.
اگر خودتان هم عینکی نیستید بهطور حتم افرادی را در خانواده، دوستان و آشنایان دارید که از عینک استفاده میکنند. این افراد در استخر، روز بارانی و برفی مشکلاتی دارند. بنابراین سعی دارند هر طور که شده از شر عینک خلاص شوند. با پیشرفت علم، علم پزشکی به کمک این افراد آمده است و با رفع عیب چشمی آنها توسط عمل چشم، میتوانند ادامه زندگی خود را بدون عینک سپری کنند. عمل چشم چند روش مختلف دارد که لیزیک و لازک 2 روش پرطرفدار در میان پزشکان است. اگر شما یا آشنایانتان قصد دارید چشم خود را به دست تیغ جراحی بسپارید اما هنوز از عوارض بعد از عمل میترسید کنار ما باشید تا به شما بگوییم ترستان بیدلیل است.
در عمل چشم، لیزیک یکی از روشهای متداول است. در این روش جراح با استفاده از لیزر لایهای به ضخامت 100 الی 180 میکرون را از روی قرنیه برش میدهد. لایه برش دادهشده که فلپ نامیده میشود از قرنیه جدا نمیشود بلکه توسط بافت نازکی به قرنیه متصل است. بعد از برش لایه، در عمل لیزیک چشم انحنای قرنیه را تغییر میدهد تا عیب انکساری چشم بیمار رفع شود. بعد از تغییر شکل قرنیه لایه به روی قرنیه بازگردانده میشود تا ترمیم شود. در این روش عمل چشم بیمار بعد از مدت کوتاهی میتواند بدون استفاده از عینک و لنز به خوبی ببیند.
هر عملی که بر روی بیمار انجام میشود عوارضی دارد. عمل چشم نیز از این مورد استثنا نیست. اما با تغییر روش میتوان این عوارض را به حداقل رساند. یکی از عوارضی که جراحی لیزیک دارد خشکی چشم است. بعد از عمل چشم به روش لیزیک بیماران ممکن است متوجه خشکی چشم خود و خستگی زودهنگام آن شوند.
بهبودی سریع برای هر بیماری بعد از عمل چشم خیلی مهم است. بیمار عجله دارد هرچه زودتر دنیا را بدون لنز و عینک اما با همان وضوح ببیند. روش لیزیک این مزیت را دارد. بیمار با مصرف دارو در مدت کوتاهی بهبود مییابد. این عمل تکرار پذیر است هرچند که نرخ پسرفت در این روش پایین گزارششده است اما اگر در طی حادثهای چشم آسیب ببیند و بینایی کم شود میتوان عمل چشم را مجدد تکرار کرد.
روش لازک در عمل چشم توسط چاقوی ظریف جراحی و لیزر انجام میشود. در این روش جراح با استفاده از چاقوی جراحی لایهای از روی قرنیه برش میدهد. این لایه ضخامتی در حدود 50 میکرون دارد. بعد از برش لایه، قرنیه زیر آن را با استفاده از لیزر تغییر شکل میدهد. این تغییر شکل بر طبق عیب انکساری چشم انجام میشود.
در روش لازک چون ضخامت برش داده شده کمتر از روش لیزیک است زمان بهبود بیمار بیشتر است. بیمار بعد از 1 تا 2 هفته میتواند به طور کامل ببیند. در عمل لازک چشم بیمار کمتر در معرض لیزر قرار دارد به همین علت عوارض جانبی ندارد.
همانطور که در قسمت قبل بیان شد. در روش لازک بیمار از خشکی چشم بعد از عمل شکایت نمیکند. همچنین چون چشم بیمار کمتر از روش لیزیک تحت تأثیر لیزر قرار دارد عوارض بعد از عمل به شدت کاهش مییابد. در نتیجه در اکثر موارد این روش به روش لیزیک ترجیح داده میشود.
عمل چشم به 2 روش لازک و لیزیک برای برطرف کردن اصلاح عیوب انکساری چشم به کار میرود. افرادی که از عینک خسته شدهاند به پزشک مراجعه و خواهان عمل چشم هستند. اما تمام افراد مراجعه کننده شرایط عمل را ندارند. اگر شما هم جزو افراد لیست ضمیمه شده هستید بهتر است از این کار منصرف شوید.
در برخی مشاغل، لیزیک و لازک چشم ممنوع است. حتماً قبل از تصمیمگیری برای جراحی چشم شرایط استخدامی شغل خود را مجدداً مطالعه کنید. و اگر قصد جراحی چشم را داشتید به بهترین جراح چشم مراجعه نمایید تا علاوه بر هزینه مناسب با مشکلات کمتری برخورد داشته باشید .
شماره چشم در یک سال گذشته تغییر داشته است. به این حالت، ناپایداری انکساری گفته میشود. افرادی با شرایط زیر بیشتر در معرض ناپایداری انکساری هستند و باید درباره خطرات احتمالی لیزیک و لازک چشم با پزشک مشورت کنند:
آشنایی با روش های جراحی لیزیک و لازک چشم، معایب و مزایای این روش ها کم و بیش تفاوت این دو روش را مشخص کرده است. عمده ترین تفاوت این دو روش ضخامت لایه ی برداشته شده از قرنیه است. همان طور که گفته شد در جراحی لازک ضخامت 50 میکرون است که تقریبا نصف ضخامتی است که در جراحی لیزیک برداشته می شود. با کاهش ضخامت لایه ی برداشته شده مدت زمان بهبودی بیمار افزایش می یابد. در نتیجه بیمارانی که با جراحی لازک به دنبال رفع عیوب انکساری چشم خود بودند دیرتر از کسانی که به جراحی لیزیک روی آورده اند بینایی کامل خود را به دست می آورند. در جراحی لازک چون چشم زمان کم تری را در معرض لیزر قرار می گیرد، عوارض کمتری را نسبت به روش لیزیک دارد. در حالت کلی انتخاب روش جراحی توسط پزشک و با توجه به روش زندگی و وضعیت بیمار مانند ضخامت قرنیه او، انتخاب می شود.